ΠΟΙΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΑΛΙΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ;

Παρασκευή, Μαΐου 21, 2010

Αναζήτηση Θέματος

Το ένα τρίτο των ευρωπαϊκών αλιευμάτων απειλείται άμεσα με εξαφάνιση
Η δραματική μείωση των αλιευτικών αποθεμάτων και τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο τομέας της αλιείας στην Ευρώπη, που με τη σειρά τους προέρχονται από και προκαλούν τον φαύλο κύκλο της υπεραλίευσης, συζητήθηκαν σε ειδική ακρόαση στο ΕΚ στις 8 Απριλίου, εν όψει της νέας αναθεώρησης της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής, με βάσει τις προτάσεις που έχει παρουσιάσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, το ένα τρίτο των αλιευμάτων στην Ευρώπη βρίσκεται ήδη κάτω από το όριο ασφαλείας, με άλλα λόγια κινδυνεύει άμεσα με πλήρη εξαφάνιση. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του μπακαλιάρου της Βορείου Θαλάσσης, το 93% του οποίου καταλήγει στα δίχτυα των ψαράδων πριν προλάβει να αναπαραχθεί. Πιο απλά, ο ίδιος ο αλιευτικός τομέας της Ευρώπης, που απασχολεί άμεσα περί τα 400.000 άτομα, εξολοθρεύει τα θεμέλια της ίδιας της ύπαρξής του.

Το 60% των ψαριών που καταναλώνονται στην Ευρώπη είναι εισαγόμενα
Στην ακρόαση στο ΕΚ, οι εκπρόσωποι των επαγγελματιών του κλάδου κατήγγειλαν τον ανταγωνισμό που υφίστανται από τις εισαγωγές ψαριών από τρίτες χώρες με τον Robert Stevenson της Ένωσης Αλιέων Βορείου Θαλάσσης να σημειώνει ότι "είναι απαράδεκτο η ευρωπαϊκή παραγωγή να υπόκειται στις ελάχιστες τιμές που τίθενται σε επίπεδο ΕΕ", την ώρα που κανένα εμπόδιο δεν υπάρχει στις εισαγωγές πολύ φτηνότερων και, κατά τον ίδιο, "πολύ συχνά χειρότερης ποιότητας" προϊόντων από τρίτες χώρες. Σήμερα, σημειώνεται, περίπου το 60% των ψαριών που καταναλώνονται στην Ευρώπη είναι εισαγόμενα.

Στην παρέμβασή του, ο εισηγητής του ΕΚ για τα εισαγόμενα αλιευτικά προϊόντα και την ιχθυοκαλλιέργεια, Alain Cadec, σημείωσε ότι "οι όροι υπό τους οποίους γίνονται οι εισαγωγές από τρίτες χώρες είναι μείζον ζήτημα" για να προσθέσει ότι η υπάρχουσα εμπορική πολιτική "προωθεί την πλήρη κατάργηση των δασμών, κάτι που θα αποδειχθεί καταστροφικό για την αλιεία και την ιχθυοκαλλιέργεια στην Ευρώπη καθώς θα εκτεθούν στο διεθνή ανταγωνισμό".

Οι τιμές έχουν μειωθεί 18% από το 2005

Μία σύγκριση που ανέφερε ο Jacques Pichon, της γαλλικής ένωσης "Pêcheurs Manche Atlantique", είναι εκείνη μεταξύ του εργατικού κόστους στη Γερμανία και τη Σενεγάλη: Ο Γερμανός "κοστίζει" στην επιχείρηση 160 ευρώ την ημέρα ενώ ο Σενεγαλέζος, στη δική του επιχείρηση, μόλις 22. Η δε μέση τιμή των ψαριών στην Ευρώπη είναι σήμερα 18% χαμηλότερη από ότι ήταν το 2005, επεσήμανε.

Κατόπιν αυτού, οι παραγωγοί ζητούν ξεκάθαρη και απολύτως διαφανή σήμανση των εισαγόμενων προϊόντων ώστε να είναι απόλυτα σαφής η προέλευσή τους και ο τρόπος παραγωγής καθώς και να διευκολυνθεί η εξισορρόπηση προσφοράς και ζήτησης σε κάθε προϊόν.

Ζητούν τέλος να διατηρηθούν η εγγύηση ελάχιστης τιμής και η επιδότηση για την απόσυρση και καταστροφή των αλιευμάτων όταν αυτά δεν πιάνουν, στην αγορά, την ελάχιστη τιμή.

Από τα δίχτυα στις χωματερές;

Η Isabella Lövin (Πράσινοι, Σουηδία) σημείωσε όμως ότι τέτοιου είδους πολιτικές έχουν σοβαρές επιπτώσεις και θύμισε ότι μόνο τη διετία "1995-1996" 5000 τόνοι μπακαλιάρου ουσιαστικά πιάστηκαν για να σταλούν στις χωματερές. "Στην Ευρώπη ψαρεύουμε για τη χωματερή και όχι για τον καταναλωτή" κατήγγειλε, αλλά ο Pinchon απάντησε ότι αυτό είναι "σύμπτωμα της αρρώστιας και όχι η ίδια η αρρώστια"…

Στην ακρόαση κλήθηκαν επίσης να καταθέσουν εκπρόσωποι των συσκευαστηρίων, που αγοράζουν και επεξεργάζονται το μεγαλύτερο μέρος των εισαγόμενων ψαριών, οι οποίοι εξέφρασαν την απογοήτευση τους για τον ελάχιστο χώρο που καταλαμβάνει ο τομέας τους στην Πράσινη Βίβλο, στην οποία παρουσιάζει τις προτάσεις της η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αλλά και την ανησυχία τους για το ενδεχόμενο περαιτέρω περιορισμών στις εισαγωγές.

Όσο για τον στόλο…

Η αναθεώρηση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής το 2002 επικεντρώθηκε κυρίως στον περιορισμό του μεγέθους του στόλου, με επιδότηση της διάλυσης των υπεράριθμων αλιευτικών ώστε να μειωθεί το παραγωγικό δυναμικό στην Ευρώπη με την ελπίδα ότι αυτό θα επιτρέψει την ανάκαμψη των αποθεμάτων.

Τώρα, σημείωσε ο Francisco Teixeira της ισπανικής ένωσης παραγωγών Marin, "πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι θα υπάρξουν νέες γενιές ψαράδων στην Ευρώπη" ενώ η Carmen Fraga Estévez (ΕΛΚ, Ισπανία) τόνισε ότι δεν πρέπει η Ευρώπη να φθάσει να εξαρτάται πλήρως από τις εισαγωγές εξαφανίζοντας τον δικό της αλιευτικό στόλο, καθώς "η αύξηση της εξάρτησης από τις εισαγωγές δεν εγγυάται ούτε την επάρκεια ούτε τις τιμές".